Tekenen is heerlijk. Iets creëren uit het niets maakt blij. Ik moet er even voor gaan zitten, maar als ik dan iets gemaakt heb, dan heb ik wat ontdekt.
Ik hebt gemerkt dat het anders werd dan in mijn hoofd, maar ook dat mijn hand iets heeft gedaan waarvan ik van te voren niet had kunnen denken dat hij dat zou doen… een wonder!
Bewondering
Prachtig vond ik het, de tentoonstelling van Matisse afgelopen zomer. Zijn enorme gouache collages inspireerden mij en de tekeningen in zijn schetsboeken ontroerden mij.
Hij tekende vele schetsboek pagina’s vol met een vrouwenfiguur in één bepaalde houding. Een vrouw in een vloeiende, liggende pose: een tekening die al worstelend tot stand kwam. Hij streefde ernaar om de vrouw in een paar trefzekere lijnen te tekenen, maar dat lukte niet in één keer. Ik keek als het ware over zijn schouder mee en zag die zoektocht.
Hij zag de schoonheid van de vrouwenfiguur en zocht naar een manier om die zo puur mogelijk te vatten op papier. Dat bewonder ik en ik bewonder zijn inspanningen en prachtige talent.
Er kwam ook een troostende gedachte bij me op: ook een genie als Matisse wist dat oefening kunst baart. Volhouden leidt tot mooie dingen…
Verwondering
Kunst is goed voor je gezondheid. Dat hebben onderzoekers verbonden aan de Universiteit van Californië, Berkeley ontdekt bij mensen die naar kunst keken en die daarbij momenten van bewondering en verwondering ervoeren. Ze hadden lagere waarden van bepaalde chemische stoffen in hun bloed, zoals ‘cytokine interleukin 6’. Die stof kan leiden tot hartklachten, reuma en Alzheimer…
Het is leuk om te lezen, dat er een wetenschappelijke onderbouwing is voor het feit dat kunst goed voor je is. Zelfs goed is voor je lichamelijke gezondheid. Maar ik ervaar het ook zelf, dat het me goed doet: kunst kijken en maken, creativiteit, scheppen…
Wonderlijk
Ik had de hoop al opgegeven en het moestuin potje van de Albert Heijn bijna in de kliko gemikt.
Een paar dagen ervoor had ik nog wat in de aarde lopen wroeten, maar zag niks omhoogkomen.
En toen ineens staken er groene puntjes uit de grond. Dat had weinig te maken met mijn groene vingers. Wel wat met water en zonlicht. Maar wat zich heeft afgespeeld in de donkere aarde, dat blijft een wonder…
En een groot wonder is het, het opnieuw beginnen van de natuur dit voorjaar. Ondanks de hagel, sneeuw en kou van de afgelopen tijd, zit het frisse groen weer aan de bomen. Er is niets wat dat kon tegenhouden. Daar word ik gelukkig van. Het geeft hoop op nieuw leven, op nieuwe kansen en mogelijkheden, op nieuwe avonturen.
De Kunstenaar van al die overweldigende schoonheid? Daarover kun je hier meer lezen. Ik vind zijn werk adembenemend.
